O tym, jak ważne jest by nie stygmatyzować osób z autyzmem, wiadomo od wielu lat. Jednak ważne są też działania, które mają na celu przekazywanie wiedzy o autyzmie już najmłodszym, dlatego też w Publicznej Szkole Podstawowej w Iwaniskach 22 kwietnia 2024 roku realizowane były kolejne  działania mające na celu przybliżanie społeczności szkolnej problemów z jakimi borykają się osoby ze spektrum autyzmu. Ich szczególnych umiejętności i uzdolnień. 

W tym szczególnym dniu w naszej szkole gościliśmy Przewodniczącą Komisji ds. Oświaty, Kultury, Zdrowia i Bezpieczeństwa Publicznego Panią Zofię Kokosę,  której bardzo serdecznie dziękujemy za przyjęcie zaproszenia, za udział i ogromne zaangażowanie i rozpowszechnianie tolerancji  i szacunku.

Swoją obecnością zaszczyciły nas również: Dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej w Iwaniskach Pani Anna Michalska - Kapsiak, Wicedyrektor Jolanta Andzel, nauczyciele i cała społeczność szkolna.

W sposób bardzo emocjonalny, piękny i wzruszający uczniowie klasy 4b pod opieką nauczycieli: Pani Anety Kargulewicz, Pauliny Kity,  Katarzyny Szymańskiej  starali się przybliżyć innym tak trudny do pokazania świat dziecka, którego zaburzenia w odbiorze rzeczywistości sprawiają wiele trudności, niosą problemy, wywołują nieporozumienia, bo wyobraź sobie, jak to jest, gdy nie masz kontroli nad sobą. Mimo to udało się młodym artystom pokazać, że ludzie z autyzmem mają często bardzo ciekawą osobowość. Zdarzają się ludzie sukcesu, u których autyzm towarzyszy rozpoznanemu geniuszowi.

Nie mogło zabraknąć pięknego tańca do słów piosenki pt: "Niebieski sweterek" wykonanego przez uczniów klasy 4a i 4b pod opieką Pani Elżbiety Dziamy oraz  piosenek w wykonaniu uczennicy klasy 6b.

Pani dyrektor wraz z panią przewodniczącą skierowały serdeczne i wzrusząjce  słowa podziękowania do młodych artystów.

„Niektórzy ludzie z autyzmem wiodą życie w ciszy, zamknięci w sobie, inni szaleją, bo rzeczywistość ich przytłacza. Niektórzy z nich nigdy nie nauczą się poprawnie dziękować. Niektórzy ludzie z autyzmem chętnie się śmieją i dużo gadają, inni są raczej rzeczowi i małomówni. Niektórzy ludzie z autyzmem rozpaczają z powodu przygnębiających myśli, inni zasiedlają słoneczną stronę życia...” Axel Brauns 1963, niemiecki pisarz i filmowiec ze stwierdzonym autyzmem.